Повесть о настоящем человеке İndir

Лучшая повесть о настоящем человеке

Oryol Muharebesinin zafere yaklaştığı ve kuzeyden ilerleyen ilerici alayların Krasnogorsk yaylaları yanan bir şehirden gerçek bir adamın hikayesini gördüklerini bildirdiği günlerde, Bryansk Cephesi'nin merkezi Guards Fighter Alayı'nın pilotlarının olduğu mesajını aldı. Bu bölgede kırk yedi düşman uçağı son dokuz günde vuruldu. Aynı zamanda, beş araba ve sadece üç kişi kaybettiler, çünkü atılanlardan ikisi paraşütle atladı ve ataklarına yürüyerek ulaştı. Kızıl Ordunun hızlı ilerleyişinin bu günlerinde bile, böyle bir zafer olağanüstü idi. Bağlantılı bir uçakta, Pravda'ya gardiyan pilotlarının sömürgeleri hakkında yazı yazmayı planlayan bu alayta uçtum, güneş zaten huş ağaçlarının tepelerine uzanmıştı, onları ışınlarının erimiş altınlarıyla harmanlamıştı.
Son arabaya oturdu. Motorları kapatmadan, balık avına doğru ilerliyorlardı ...
Son uçak üçüncü filo komutanı uçtu. Şeffaf kokpit kapağı açıldı. İlk olarak, altın monogramlarla kaplı büyük, abanoz bir sopa dışarı uçtu ve çimlerin üzerine düştü. Daha sonra bronzlaşmış, geniş yüzlü, siyah saçlı adam hızla kuvvetli silahlara büründü, ustaca vücudu yanına taşıdı, kanala indirdi ve sonra yere çok düştü. Birisi bana bunun alayın en iyi pilotu olduğunu söyledi. Akşamı boşa çıkarmamak için hemen onunla konuşmaya karar verdim. Çok iyi hatırlıyorum, beni yüzüne bakarken, canlı siyah, çingene gözleriyle, göze çarpan çocuksu coşkunun, terbiyeli, çoktan gitmiş bir insanın yıpranmış bilgeliğiyle garip bir şekilde birleştiği, dedi ki:
Merhamet et! Dürüst olmak gerekirse, ayaklarımdan düşüyorum. Kulaklara vızıldayan. Yemek yedin mi Hayır? Peki, harika! Hadi kantine gidelim, birlikte akşam yemeği yiyelim ve gerçek bir insanın hikayesini okuyalım ...
Ancak, yemek odasında yorgunlukla rüzgârla uçmuş gibi. Yarın için rüzgarı haber veren pilotların işaretlerine göre, soğuk kırmızı bir gün batımının olduğu pencerenin yanında oturdu; açgözlülükle, bir gürültü ile büyük bir bardak su içti, hastanede arkadaşının bir kısmı hakkında oldukça kıvırcık bir garsonla şaka yaptı, çünkü ruhları yakmaya çalışıyordu. O iştahla yediler, çok, güçlü bir diş çörek otu kemikleri kemirdi. Yoldaşları ile masaya güldü, Moskova haberlerini sordu, Moskova tiyatrolarında edebiyat ve performansların yenilikleriyle ilgilendi, burada hiçbir zaman, hiç olmadı. Üçüncü yabanmersini kisselini, burada “gök gürültüsü bulutları” olarak adlandırdığımız zaman, diye sordu:
Geceyi gerçekten nerede geçiriyorsun? Hiçbir yerde? Şey, geceyi sığınağımda geçir! bir an için kaşlarını çattı ve bir ara verdikten sonra sağır şöyle açıkladı: Bugün komşum görevinden dönmedi ...
Bu nedenle, şezlong serbesttir. Taze çamaşır var, hadi.
Görünüşe göre, insanları sevmeyen, sohbete dayanmayan, yeni biriyle konuşan ve bildiği her şeyi sorduğundan emin olanlardan biriydi.