The Climate Paradox İndir

This is version 1.0

Herkes için uzun ve sağlıklı bir hayat hayal ediyoruz, erkek arkadaşlarımızın insanlığına en üst seviyeye yatırım yapıyoruz. Bunu yaparak, günümüzün hızlı iklim değişikliğinden sorumlu olan aşırı nüfus denilen canavarı besliyoruz. Dünya nüfusunun artışına refah artışı ile birlikte baktığımızda, iklimimizin sonuçları netleşiyor. Roma Kulübü, bu sorunu 1972'de, dünya için bir uyandırma çağrısı olan En Çok Satan Büyüme Limiti ile işaret etti. Bununla birlikte, son yıllarda, belirleyici bir faktör olarak nüfus artışı, son derece zor olan ahlaki sorularla bağlantılı olduğu için iklim tartışmalarından tamamen yok olmuştur. Nüfus artışını düzenlemek bile mümkün mü? Ve eğer öyleyse, nasıl?

İklim değişikliği inkarcıları ve savunucuları arasındaki Pragmatik
Yazar Peter van Druenen, tartışmayı tarihsel bir perspektife yerleştiriyor, yüzyıllar öncesindeki tartışmalı pozisyonları açıklayan ve bu güne kadar kınayan birkaç düşünürün ismini veriyor. İyileştirilmiş argümantasyonunda, iklim değişikliği inkarcıları ve savunucuları arasında pragmatik bir pozisyon seçmeyi tercih ediyor.

tartışma
Onun argümanı aşağıdaki gibi inşa edilmiştir. Birinci Bölüm'de, aşırı nüfusun 1972'deki Büyüme Limitleri'nde en önemli bağımsız ve dolayısıyla değiştirilebilir - değişkeni olduğunu iddia ettiğim ve diğer dörtün (sanayileşme, gıda üretimi, doğal kaynaklar ve kirlilik tüketimi) ikincil olduğu iddiam için delil veriyorum. ona. İkinci Bölüm'de, 1972 tarihli Roma Kulübü raporunun tahminlerinin ne dereceye kadar geldiğini inceliyorum ve nüfus artışının temasının mevcut iklim tartışmalarından neredeyse tamamen yok olduğunu gösteriyorum. Üçüncü bölümde, son zamanlardaki bazı vakalara dayanarak, bunun yanlış ve hatta tehlikeli olduğunu ve konunun iklim gündeminde önemli bir yere geri getirilmesi gerektiğini gösterdim. Dördüncü bölümde, şu andaki sessizliğin en önemli sebebi olarak gördüğüm şeyi daha derinden araştırıyorum: ölümün kabulüne ilişkin tabu. On sekizinci yüzyıl ekonomisti Thomas Robert Malthus'un eserine ve bunun eleştirisine atıfta bulunuyorum. Bu analizin tesadüfi bir ürünü, Roma Kulubü'nün sonuçlarının tamamen iki yüzyılı aşkın bir süredir değiştirilen ve yasaklanan Malthus'un fikirleriyle uyumlu olduğu gözlemidir. Son olarak, Beşinci Bölümde, pratik örnekleri kullanarak, nüfus artışını sınırlayan tabuların toplumumuzda bir Gordian düğümü gibi gömülme derecesini gösteriyorum.

Gordian düğümünü çözme
Efsane bize, bir Gordian düğümü, sadece onun aracılığıyla - ya da MÖ 4. yüzyılda Büyük İskender'in yaptığı gibi - kıpır kıpır kıpır kılmak için kılıcını keserek, çözülebileceğini öğretir.