Sinking of the RMS Titanic İndir

RMS Titanic, 15 Nisan 1912 sabahı, Kuzey Atlantik Okyanusu'nda, batının Southampton'dan New York şehrine yaptığı ilk yolculukta dört gün battı. O dönemde hizmete giren en büyük yolcu gemisi olan Titanic, 14 Nisan 1912 Pazar günü saat 23:40 civarında bir buzdağına çarptığında, yaklaşık 2.224 kişiyi ziyaret etti. İki saat sonra kırk dakika sonra 02'de battı: 15 Nisan Pazartesi günü 20 (geminin saati; 05:18 GMT), tarihin en ölümcül barış zamanı felaketlerinden biri olan 1.500'den fazla insanın ölümüne neden oldu.

Titanic, 14 Nisan'da deniz buzu altı uyarısı aldı, ancak onun gözü buzdağına baktığı zaman azami hızına yakın bir yerde seyahat ediyordu. Yeterince hızlı dönülemeyen gemi, sancak tarafını kıstıran ve on altı bölmesinden beşini denize açan göz kamaştırıcı bir darbe aldı. Titanic, ileriye doğru dördü dolu dört gözü ile ayakta kalmak için tasarlanmıştı, ama daha fazlası yoktu ve ekip, geminin battığını çoktan anladı. Yolcuların cankurtaran botlarına koyulduğu için yardım çekmek için tehlike işaretleri ve radyo (kablosuz) mesajları kullandılar. Mevcut uygulamaya göre, Titanic'in cankurtaran sistemi, yolcuları aynı anda gemide tutmamak için yolcuları yakındaki kurtarma gemilerine götürmek üzere tasarlandı; Bu nedenle, gemi hızla battığında ve saatlerce yardımcı olurken, birçok yolcu ve mürettebat için güvenli bir sığınak yoktu. Bunu aksatırken, tahliyenin kötü yönetimi, tamamen dolu olmadan çok sayıda teknenin fırlatılması anlamına geliyordu.

Sonuç olarak, Titanik battığında, binlerce yolcu ve mürettebat hala gemide. Suya atlayan ya da suya düşmüş olanların neredeyse hepsi, soğuk şok ve yetersizlikten dolayı birkaç dakika içinde boğuldu ya da öldü. RMS Carpathia, battıktan sonra yaklaşık bir buçuk saat sonra olay yerine geldi ve hayatta kalanların sonunu 15 Nisan'da saat 09: 15'te çarpışmadan yaklaşık dokuz buçuk saat sonra kurtardı. Felaket dünyayı sarstı ve cankurtaran yokluğu, gevşek düzenlemeler ve tahliye sırasında üç yolcu sınıfının eşit olmayan muamelesi konusunda yaygın bir öfke yarattı. Daha sonraki soruşturmalar, denizcilik mevzuatında değişiklik yapılmasını önerdi ve bugün deniz güvenliğini hâlâ yöneten Uluslararası Deniz Güvenliği Güvenliği'nin (SOLAS) 1914 yılında kurulmasına öncülük etti.