Dr Rasheed Hassan Khan İndir

NSF ile olan ilişkisi kısa bir süre sonra 1960'ların başında Dow Tıp Fakültesine başladı. Karizmatik, özverili ve disiplinli kişiliği nedeniyle öne çıkan bir isim oldu. Onu evrensel olarak saygın bir kişilik yapan ilk özellik, ezilen sınıfın ideolojisine ve mücadelesine uygun olarak yaşamının ve fikirlerinin dönüşümü idi.

Rasheed, özünde bir Marksist-Leninistti. Belki de, Marksizmin özünü anlayan ve bu nedenle krizin aşağısında derin bir inancı olan, ülkede çok az insandan biriydi. “İdealist Siyasal Söylem İflası” adlı makalesinde, toplumun iki ana sınıf arasındaki bölünmesinden, ezilen ve baskıcıdan ve ikisi arasındaki siyasi, ekonomik ve sosyal mücadeleden bahseder.

“Kitleler toplumsal değişim ideolojisini benimsediklerinde, nesnel dünyayı değiştirebilecek somut bir güç haline gelir” dedi. Şu anki solun geri çekilmesine rağmen dünyadaki toplumsal değişime olan inancı, “Horoz karga olmazsa şafak olmaz mıydı?” İfadesiyle yansıtılmaktadır.

Öğrenci aktivisti asla NSF'nin “kıymık grubu” nu kurmadı; Aslında cesaretle açtığı NSF, disiplini her ortak üye gibi takip ettiği ana parti olan NSF-Pakistan'dı. NSF, illerin siyasi ve kültürel haklarını savunuyor ve bir birimli politikaya karşı protesto gösterileri yapıyordu.

Rasheed’in sınıf çatışması anlayışı benzersiz olsa da, ezilen ve baskıcı arasındaki mücadelede rolünü dolduran, orta sınıfın doğal fırsatçılığını anladı. Sürekli zihnin egemen seçkinler tarafından medya, mavnalar, sosyal kulüpler, vb. Yoluyla yayılmasıyla, sosyal pasifizmin, barışçıllaşmayı, oportünizmi, kariyerciliği kırdığı ve emperyalizmle uzlaşmanın ilerici örgütlere nüfuz ettiği açıktır.

Dr. Rasheed, partinin ve merkez meclisinin böyle bir partiyi temizlemekte durduğunu belirtti.

NSF, 1968'deki kitle hareketinde önemli bir rol oynadı. Z.A. Butto, öğrenciler tarafından sahnelenen bir demokrasi yanlısı protestoya öncülük etmesi için Dow Tıp Fakültesine davet edildi. Hareket, sağcı siyasi grupların ilerleyişine karşı koymak ve Sol için siyasi alan kazanmaktı.

Rasheed daha sonra öğrenci birlikleri yasağını protesto etmek için bir askeri mahkemede yargılandıktan sonra hapsedildi. Kararı, tutukluyken, aynı zamanda tutuklanan diğer öğrenci liderlerinin takdirini kazandı. Rüşvet vermeyi reddetti ve hapishane idaresine mahkumların muameleleri için zarar veren bir röportaj vermiş olan Tarık Aziz'i sahte bir şekilde suçlamayı reddettiği için işkence gördü.
Dr. Rasheed ve NSF, Butto hükümeti Karaçi'deki protestolarını acımasızca bastırırken Karaçi çalışanları ile omuz omuza durdu. NSF'yi hükümetle müzakerelerde bir pazarlık çipi olarak kullanma girişimleri olmasına rağmen, parti çizgisini düzeltti ve sağlam kaldı.

Rasheed’in yorucu liderliği, ülkenin dört bir köşesinde de NSF birimleri kurdu. Hapisten çıktıktan sonra ülke genelindeki birimleri ziyaret etmek için “çalışma tatili” aldı. Öğrencileri ve kitleleri, sivil yönetimin askeri yönetimden daha iyi olduğu, ancak gerçek demokrasinin uzun bir yol olduğu ve insanların uyanık kalmaları gerektiği konusunda eğitmek için etrafa gittiler.

Karaçi'ye döndükten sonra, polis, evine ve DMC hostellerine baskın düzenledi; Daha sonra, '73'ten 73'e kadar geçerliliğini yitirdi.

Afganistan'ın Sovyet işgali, parti içinde yeni bir tartışma başlattı. Partinin duruşu, devrimin bir dış kuvvet tarafından yukarıdan aşağıya getirilemediği yönündedir. Kitlelerin daha geniş katılımına sahip olmalı ve belirli bir toplum içindeki iç çelişki kritik bir eşiğe ulaşmalıdır. NSF, bu noktada Afganistan’da olup olmadığını görmedi.