Radiological Contrast Media İndir

Kontrast madde neden radyolojide kullanılıyor?

Kontrast madde çeşitleri nelerdir?

İyonik kontrast madde nedir?

Anjiyografide hangi kontrast madde kullanılıyor?

Radyolojide Kontrast Medya

Bir kontrast maddesi (veya kontrast madde), tıbbi görüntülemede vücuttaki yapıların veya sıvıların kontrastını artırmak için kullanılan bir maddedir. Kontrast maddeleri, kendi kendilerini radyasyon yayan radyofarmasötiklerden farklı olan harici elektromanyetizmayı veya ultrasonu emer veya değiştirir. X ışınlarında, kontrast ajanları bir hedef doku veya yapıdaki radyo yoğunluğunu arttırır. MRG'lerde, kontrast maddeleri görüntüdeki kontrastı değiştirmek için çekirdek dokusunun vücut dokularındaki gevşeme sürelerini kısaltır (veya bazı durumlarda arttırır).

Kontrast maddeleri, kan damarlarının ve gastrointestinal sistemin görünürlüğünü geliştirmek için yaygın olarak kullanılır.

Tıbbi görüntülemede çeşitli kontrast madde türleri kullanılmaktadır ve kullanıldıkları görüntüleme yöntemlerine göre kabaca sınıflandırılabilirler. En yaygın kontrast ajanları, X ışını zayıflaması ve manyetik rezonans sinyalinin geliştirilmesine dayanarak çalışır.
Radyolojide Kontrast Medya

Radyo kontrast medya
Radyografi için, X ışınlarına dayanan iyot ve baryum en sık kullanılan kontrast maddesidir. Osmolarite, viskozite ve mutlak iyot içeriği arasında meydana gelen farklılıklar ile çeşitli iyotlanmış kontrast maddeleri mevcuttur. İyonik olmayan dimerler, düşük ozmolaritesi ve toksisitesi nedeniyle tercih edilir, ancak kullanımlarına bağlı olarak buna karşılık daha yüksek bir fiyat verilir.

MR kontrast ajanları
Gadolinyum manyetik rezonans görüntülemede MRI kontrast maddesi olarak kullanılır. 3+ oksidasyon durumunda, metal yedi eşlenmemiş elektrona sahiptir. Bu, MRI taramasının kalitesini artırarak kontrast ajanın etrafındaki suyun hızlı bir şekilde gevşemesine neden olur.

Ultrason kontrast ajanları
Mikro kabarcıklar, bir kardiyak şantın tespiti için sonografik inceleme için, özellikle ekokardiyogramlarda kontrast madde olarak kullanılır. Bu mikro kabarcıklar, çoğu, akciğer kılcal damarlarından geçemeyecek kadar büyük olan, ajite edilmiş salin çözeltisinden oluşur. Bu nedenle, kalbin sol tarafına ulaşan yalnızca, kalbin iki tarafı arasındaki, sağdan sola doğru bir şant olarak bilinen anormal bir bağlantıdan geçer. Ek olarak, farmasötik olarak hazırlanmış mikro kabarcıklar, bir protein, lipit veya polimer kabuğu ile güçlendirilmiş ve desteklenen az miktarda azot veya perflorokarbonlardan oluşur. Bunlar kılcal damarlardan geçebilecek kadar küçüktür ve sol ventriküldeki kontrastı arttırmak için kullanılır ve duvarlarının görselleştirilmesini iyileştirir. Kabarcık içerisindeki gaz ile çevresindeki sıvı arasındaki arayüzdeki yoğunluk düşüşü, ultrasonu sondaya geri gönderir ve yansıtır. Bu geri saçılma işlemi, bu kabarcıklarla sıvıya, sonuç görüntüde görülebilen yüksek bir sinyal verir.

Radyolog ve teknoloji uzmanlarına, uygun teşhis ve advers reaksiyonların yönetimi için hangi kontrast madde tiplerinin kullanılması gerektiği konusunda yardımcı olur.