Psalm 109 İndir

1 (Baş Müzisyene, Davut'un Mezmuruna.) Susma, ey Allah'ım hamdolsun;

2 Çünkü kötülerin ağzı ve aldatıcıların ağzı bana karşı açıldı: Bana karşı yalancı bir dille konuştular.

3 Beni de nefret dolu sözlerle kuşattılar; ve sebepsiz yere bana karşı savaştı.

4 Aşkım için onlar benim hasımlarım: ama ben kendimi duaya veriyorum.

5 Ve beni iyiliğe kötülüğü, sevgime karşı nefreti ödüllendirdiler.

6 Onun üzerine kötü bir adam koy; ve Şeytan'ın sağında durmasına izin ver.

7 Yargılanacağı zaman, yargılansın ve duası günah olsun.

8 Günleri az olsun; ve bir başkasının ofisini almasına izin ver.

9 Çocukları babasız, karısı dul olsun.

10 Çocukları sürekli başıboş dolaşsınlar ve yalvarsınlar; ekmeklerini de ıssız yerlerden arasınlar.

11 Gaspçı sahip olduğu her şeyi alsın; ve yabancıların işini bozmasına izin verin.

12 Ona merhamet edecek kimse kalmasın, öksüz çocuklarını kayıracak kimse olmasın.

13 Onun soyu kesilip atılsın; ve sonraki nesilde isimlerinin silinmesine izin verin.

14 Atalarının fesadı RABBİN yanında anılsın; ve annesinin günahı silinmesin.

15 Sürekli RAB'bin önünde olsunlar ki, onların anısını yeryüzünden silip atsın.

16 Çünkü merhamet göstermemeyi hatırladı, ama kalbi kırık olanları bile öldürebilmek için yoksul ve muhtaç adama zulmetti.

17 Lanetlemeyi sevdiği gibi, kendisine gelsin; nimetten hoşlanmadığına göre, ondan uzak olsun.

18 Laneti giysisi gibi giydirdiği gibi, su gibi bağırsaklarına, ve yağ gibi kemiklerine girsin.

19 Onu örten giysi gibi ve sürekli kuşandığı bir kuşak gibi olsun.

20 RAB'be düşman olanlarımın ve ruhuma karşı kötülük söyleyenlerin ödülü bu olsun.

21 Ama sen benim için yap, ey Rab Tanrı, adın uğruna; çünkü merhametin iyidir, teslim et beni.

22 Çünkü ben fakirim ve muhtaçım ve yüreğim yaralı.

23 Düştüğünde gölge gibi gittim: Çekirge gibi bir aşağı bir yukarı savruldum.

24 Oruç tutmaktan dizlerim zayıflıyor; ve etim şişmanlıktan yoksun.

25 Ben de onlara sitem oldum: Bana baktıklarında başlarını salladılar.

26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım, kurtar beni merhametinle,

27 Bunun senin elin olduğunu bilsinler diye; RAB, sen yaptın.

28 Lanet etsinler, ama seni kutsasınlar; uyandıklarında utansınlar; ama kulun sevinsin.

29 Düşmanlarım utançla giyinsinler ve bir manto gibi kendi şaşkınlıklarıyla kendilerini örtsünler.

30 Ağzımla RAB'bi çok öveceğim; evet, kalabalık arasında onu öveceğim.

31 Çünkü onu canını mahkum edenlerden kurtarmak için yoksulların sağında duracak.