Shocking Military Classified Files İndir

See the biggest war classified files

Kuzey Atlantik'teki denizin yüzeyi Mayıs ayı başında şaşırtıcı derecede sakindi. Lüks İngiliz Luzitania astarının yolcuları kartlarda zaman geçirdi, güvertelerde her türlü eğlendiler, salonlarda oturdular, konserleri dinlediler, bir gemide yürüdüler ya da şezlonglarda eğildiler, şifalı deniz havasının tadını çıkarın.
New York'tan yelken açtıktan sonra yedinci günün sabahı Lusitania, İrlanda'nın güney kıyısına yakın yırtık bir sis şeridine düştü ve Kaptan William Turner hızı 21'den 18'e ve bazen de 15 deniz miline düşürmeyi emretti ve her sabah 8'den 11'e kadar bip sesini açın. Ve öğle vakti, sis temizlendi ve akşam yemeğinden sonra, birçok yolcu güneşte güneşlenmek ve İrlanda kıyılarının zümrüt yeşilliklerine hayran olmak için güvertede gitti.
Ancak yolcuların adil bir kısmı şüpheler ve zayıf gizli endişeyle ele geçirildi: sonuçta bir savaş vardı ve gemi İngiliz kıyı sularına yaklaşıyordu. Üç ay önce, 4 Şubat 1915'te, yaşam ve ölüm için savaşmakta olan Almanya, bu suları bir savaş bölgesi ilan etti ve Alman denizaltı komutanları, içindeki tüm düşman gemilerini yok etmek için emir aldı. Nisan ayı sonunda, Alman kurt paketleri toplam 66 İngiliz kargo gemisini batırmayı başardı.
Yolculuk sırasında, Luzitania'nın tekne botları ve güverte denizcileri günlük olarak cankurtaran botlarını inceledi, yolculara nasıl bineceklerini ve emniyet kemerlerini nasıl bağlayacaklarını gösterdi. Ve endişeli bir yolcu Kaptan Turner'a bu önlemlerin yeterli olup olmadığını sorduğunda, kaptan cevap verdi:
"Lusitania çok hareket ediyor." Bir gösterge paneli bile ona ayak uyduramaz.
Her zamanki gibi, periskop tekneyi yayınladı. İkiyi geçtikten on dakika sonra, güverte boyunca yürüyen iki yolcu onu fark etti ve daha sonra suyun altında gövdenin ve kumanda kulesinin karanlık gölgesini gördüler.
- Bak denizaltı! Diye bağırdı bunlardan biri.
- Tanrım, gittik! - ikincisini bağırdı.
Aynı anda, Leslie Morton adında on sekiz yaşındaki bir denizci olan sancak ileriye doğru dört yüz metre büyük bir hava kabarcığı patladı ve doğrudan Luzitania panosuna uzanan beyaz bir köpük yolunu gördü. Bir haykırış kaptan kaptanın köprüsüne döndü ve bağırdı:
- Sancak tarafýnda - bir torpido!
Kabuk, gövdenin neredeyse tam ortasına çarptı, burnuna biraz daha yakın. Delik, su hattının üç metreden daha altındaydı. İlk patlamanın keskin patlamasının ardından hemen bir tane daha duyuldu, çok daha yüksek sesle. Borulardan ve havalandırma çıkışlarından duman ve buhar, kömür tozu, su çeşmeleri ve döküntüler patlar. Sancak tarafında ağır bir şekilde yükselen Lusitania batmaya başladı ve 18 dakika sonra su altında kayboldu. Batan gemiden 761 yolcu ve mürettebat üyesi kaçtı. Atlantik metresi, mezarı İrlanda kıyısına yakın deniz yatağı olan 1198 kişiyi uçuruma götürdü.
Silahsız bir yolcu gemisine yapılan denizaltının saldırısı, hemen dünyanın dört bir yanında ve özellikle uçuruma batmış 128 vatandaşını yas tutan nötr Amerika'da büyük bir öfke dalgası yarattı.
Louisville Kurir Journal, "Tarihte tek bir korsanlık eylemi Lusitania'nın batmasıyla anlamsızlık ve zulümle karşılaştırılamaz." "Almanlar muhtemelen zihinlerini kaybetti," diye tekrarladı Richmond Times memuru ona.
3 gün sonra, 10 Mayıs'ta Alman hükümeti Washington'a Amerikalıların ölümüyle ilgili "en derin taziyelerini" içeren bir not gönderdi. Ancak Almanlar, İngiltere'nin Alman limanlarını bloke ederek, savaşan ülkeye hammadde ve gıda tedarikini kestiği için misilleme önlemleri almaları gerektiğini söyleyerek, bunun için tüm suç yükünü İngiltere'ye yerleştirdi. Üstelik Berlin'e göre, Lusitania'da hiçbir şekilde zararsız bir yolcu gemisinin statüsü ile tutarlı olmayan 5.450 kutu mühimmat ve diğer askeri kargo vardı.