Biggest Military Classified Files İndir

Get to know about crazy war classified files

Bir askerin ifadesi vardır: "mermileri almaz, büyülenir." Bu, söyledikleri kişinin savaştaki bir mermiden asla ölmeyeceği anlamına gelir. Savaştaki her asker ya da general bunun hayalini kurar. Ama herkes hayatta kalmıyor, özellikle bir asker. Peki, kelimenin tam anlamıyla bir mermi almayan insanların sırrı nedir? Ve o hiç mi?
Şaşırtıcı bir şekilde, biri ordudaki kalışının ilk saniyelerinde saçma bir kazadan ölmeye mahkumdur ve birisi olası olasılık teorisinin tüm yasalarını açıkça göz ardı eder ve en düşünülemez değişikliklerden zarar görmeden geri döner.
Neden?
İlk olarak, askeri çatışmaların ilk yıllarından itibaren tarihe bakmaya değer. Her rütbenin ve tüm ülkelerin kahramanlarının ve şövalyelerinin edebi maceralarına gelince, askeri sömürülerinin açıklaması şüphesiz, ana olmayan karakterlerin sadece ana karakterler için hedef olarak hizmet ettiği modern üçüncü sınıf avcılara benziyor. Destansı şövalyeler, düşmanın oklarına, mızraklarına ve kılıçlarına kesinlikle dokunulmazdı. Ancak, neden gizli değil: komplolar, sihirli muskalar, muskalar ...
Dövüş sanatları uzmanlarının inandığı kadarıyla keskin silahları kullanarak bir savaşta zafer ve yenilgi, bir kişinin savaş ruhuna neredeyse yüzde yüz bağımlı bir konudur. Eski Japon dövüş sanatlarında, savaşın bir düello görüşünde bir zaferle kazandığına inanılıyordu - gözleri ile düşmanı savunmasızlığının ikna eden, formalite için sadece bitirebilecek kazanan kılıçla kayboldu. Varsayalım ve olduğu gibi görünüyor. Ancak sihirbazlar barut icat eder ve sonra sanatı ihmal eden ve vurulmadan herkesi vuran ateşli silahlar. Ve kendileri ve yabancılar. Sonra askeri işler klasiği Suvorov ölümsüz olduğunu söylüyor: "Bir kurşun bir aptal, bir süngü iyi yapılır." Veya: "Cesur bir mermiden korkuyor."
Ancak, bu ilkel tüfeklerden bir askere girmek için, bu askerin uzun süre hareketsiz kalması gerekir. Hareketli bir hedefe ulaşmak - bir saldırıya atlayan cesur bir adama - neredeyse umutsuzdu. Ama silahtan kaçak bir korkak öldürmek ona doğru cesur bir adamdan daha mı kolay? Ancak silahların düşük doğruluğu burada önemli değil. Gerçek savaşlara, bir veya iki av tüfeği katıldı, ancak saldırganların saflarını bir makineli tüfekden uzun bir çizgiden daha iyi biçen bir silahşör rütbesi katıldı. Her salvodan sonra alaylar ve ordular inceltildiğinde, memurlar herkesin şiddetli kurşun akışından eşit derecede etkilenmediğini fark ettiler. Her alayda, efsaneleri dokunulmaz olan kesinlikle bıyıklı bir el bombası vardı ... Bu arada, yüzyıllar süren deneyime dayanarak, savaştaki en güvenli yerin "mutlu" komutana yakın olduğu anlaşılıyor. Ve en tehlikeli yer ondan bir ya da iki metre başlıyor ...
Bununla birlikte, bu konudaki efsaneler açısından, herkesi aşan Avrupa okları değil, savaşta ölüm veya zaferi bütünüyle ilahi bir olanak olarak gören Asya, Afrika ve Amerika'nın daha geri kabileleri.
Yani, XIX yüzyılın ikinci yarısı. Kuzey Amerika ülkelerinin açık alanlarında, Kızılderililerin beyaz ve yerli kabilelerinin müfrezelerinin silahlı mücadelesi tüm hızıyla devam ediyor. Dün ateşli silahları bile bilmeyen ama çok hızlı bir şekilde Winchesters, Colts ve ata binmede ustalaşan Redskins, tüm eski askeri sırlarını neredeyse tamamen yeni teknik savaş yöntemlerine aktardı. Beyaz, birçok kuşak önce, kendi silahlarını yaşayan bir varlık olarak görmeyi ve büyülü bir ayinin mantıklı bir sonucu olarak savaşmayı bıraktı. Bu yüzden, bu belirsiz savaş tarihinde çok sayıda belirsiz "beyaz" sayfa.