Shocking War Classified Files İndir

See the shocking war classified files

Osmanlı İmparatorluğu Kanuni Sultan Süleyman döneminde (1520-1566) askeri gücünün ve ihtişamının zirvesine ulaştı. Mısır'ın fethinden sonra, Türk donanması 1522'de Rodos'u ele geçirdi ve bu da Osmanlı yetkililerinin doğu Akdeniz'de kendi yönetimini iddia etmelerini sağladı. Kuzey Afrika'da İspanyol Haçlı Seferleri ve Portekizlilere karşı mücadeleyi başlatan ve Barbarossa kardeşlerin liderliğindeki Mağrip korsanlarının etkinliğini kullanarak Osmanlı sultanları güçlerini Akdeniz'in tüm Afrika kıyılarına Fas'a kadar uzatmayı başardılar .
Ancak Avrupa'da Süleyman'ın çıkarları Habsburg imparatorluğunun çıkarlarıyla kesişti ve bu da şiddetli savaşlara yol açtı. Belgrad'ın ele geçirilmesi ve Macar-Çek ordusunun 1526'da Mohaç yakınlarında yenilmesi Türklerin Macaristan'ı fethetmesine yol açtı. Bu savaşta Macar kral Lajos II öldü ve bir ulus devlet olarak Macaristan'ın varlığı sona erdi. Boş bir tahtta Süleyman Jan Zapolye'nin kukla hükümetini oturttu, ancak imparatorun birçok destekçisi olan kardeşi Ferdinand tahtta hak iddia etmeye başladı. Süleyman bir süre Farsça işlerin dikkatini dağıtarak Ferdinand'a "onun için Viyana'ya geleceğini" söyledi. Ve aslında, Osmanlılar bir sonraki darbeyi Avusturya'ya gönderdi.
1529 sonbaharında yüzyılın meteorolojik fenomeni haline gelen şiddetli yağmurlara rağmen Süleyman, Viyana'ya kampanyayı ertelemenin haysiyetinden daha az olduğunu düşündü. Birliklerinin önünde Türklerin "akini" olarak adlandırdığı 20 bin süvari müfrezesi vardı. Görevleri, Türk işgalini hazırlamak için ülkeyi yağmalamak ve sakinleri yok etmekti. Traismauer'da 5.000 sivili öldüren bu "Akinges" idi. Tarihçiler, geçtikleri alanların nüfusunun üçte ikisini öldürdüklerine inanıyorlar ve bu çok büyük bir abartı.
Eylül 1529'da, Zapolye'nin müfrezeleriyle desteklenen Türk ordusu Buda'yı aldı ve Macar tahtındaki sultanik proteini restore etti. Sonra 120 bininci ordu Viyana'ya taşındı.
Yeniçeri piyade ve hafif topçu uzun teknelerde Tuna'ya taşındı. Bir adam her yerden geçecek, ancak bir kuvvet ormanlıkların hakim olduğu ve asfalt yolların bulunmadığı bir ülkede bu yağmurlardan geçemedi. Şiddet Tuna filosu için bile dayanılmaz hale geldi ve Süleyman en önemli kuşatma silahlarını - 200 top - bırakmak zorunda kaldı.
Bu vesileyle, padişah çok üzülmedi - daha sonraki olayların da gösterdiği gibi, silahların olmaması Türklere kuşatmayı büyük ölçüde zorlaştıracak. Sultan, Türk mühendislerin becerisine güveniyordu. Ayrıca Zapolye, güvenilir Macarların birkaç müfrezesiyle Mojac'ta ona katıldı. Süleyman başka bir araç kullanmayı planladı, eğer sadece 20.000 savunucunun bulunduğu Viyana hemen vazgeçmediyse mayınlar. Türk orduları ile Wallachia ve Moldova'dan birkaç bin madenci geldi.
26 Eylül'de Türkler Viyana yakınlarında yedi büyük kamp kurdular. Süleyman ilk olarak güneybatı tarafından istihkâm paralellerinin inşasını ve güney tarafında Kerntner Kapısı'nda topçu bombardımanının ve sürekli okların sürmesi için madenciliğin yapılmasını emretti.
Çekim o kadar yoğundu ki duvarın yanındaki sokaklarda olmak güvensizdi. Birçok ok pahalı kumaşlarla süslenmiş ve hatta okçu banliyö harabelerine yerleştirilmiş olan Kanuni Sultan Süleyman'ı doğru bir şekilde karakterize eden incilerle süslenmiştir. Orduda kalan silahlar gözle görülür sonuçlar elde edemedi.
İkinci gün, Türk topçular, özellikle şehrin savunma lideri Kont Nikolaus zu Zalm'ın bir gözlem noktası kurduğu St. Stephen's Tower gibi yüksek binaları hedeflemeye başladı. Türklerin bir zamanlar kuleye çarpmadığı dikkat çekicidir.