Amazing Whales: Huge Sea Creatures İndir

Balinalar, yunuslar veya liman porpoises ile ilgili olmayan, deniz memelisi infraorder deniz memelileridir. Katil balinalar ve öğütmeler gayri resmi isimlerinde “balina” kelimesine (“katil balina”) sahiptir, ancak katı sınıflandırmalarla yunuslardır. Eski sınıflandırmada, balinalar pürüzsüz balinalar anlamına geliyordu (lat. Balaenidae). Eskiden “balina” kelimesi bazen leviathan anlamına geliyordu.

Kökeni ve türleri

Deniz memelileri, özellikle balinalar, hayvanlar arasında en büyüğüdür: yetişkin bir durumda mavi bir balina (mavi balina) ortalama vücut uzunluğuna m (m'ye kadar en büyük) ve kütlelere ulaşır - balinalar, yunuslar ve porpoises dahil tüm deniz memelileri, artiodaktil düzenindeki kara memelilerinin torunlarıdır. Moleküler genetik verilere göre, deniz memelileri artiodaktillerin bir infraredidir. Ayrıca, bu verilere göre, suaygırları balinaların en yakın yaşayan akrabaları arasındadır; yaklaşık bir milyon yıl önce yaşayan ortak bir atadan geldiler. Balinalar milyonlarca yıl önce sudaki bir yaşam tarzına geçti. Deniz memelileri üç papağan düzenine ayrılır:

Baleen balinaları (Mysticeti), bıyık, üst çenede bulunan ve esas olarak keratin içeren filtre benzeri bir yapı ile karakterize edilir. Bıyık, planktonu sudan filtrelemek için kullanılır, büyük miktarda suyu ağzın tarak yapısı ile filtreler. Bıyık balinaların en büyük alt bordur.
Dişli balinalar (Odontoceti) büyük balık ve kalamarda dişlere ve avlara sahiptir. Bu onların ana besin kaynağı. Bu grubun dikkat çekici bir yeteneği, çevrelerini ekolokasyon ile algılama yeteneğidir. Dişli yunuslar ve porpoises içerir.
Eski balinalar (Archaeoceti) şu anda tamamen soyu tükenmiş bir gruptur.

Anatomi
Tüm memeliler gibi, balinalar da akciğerlerin yardımıyla nefes alır, sıcak kanlıdır, yavrularını süt bezlerinden sütle besler ve bir saç çizgisine sahiptir (oldukça azalsa da).

Vücut, aerodinamik bir balık gövdesi gibi fusiform. Bazen yüzgeç olarak da adlandırılan yüzgeçler, lob benzeri bir görünüme sahiptir. Kuyruğun sonunda, dikey düzlemdeki dalga benzeri hareketlerden (örneğin, balık ve su sürüngenlerinin aksine, kürek kuyruğunun hareket düzlemi yataydır).

Cildi güneşin ultraviyole ışınlarının zararlı etkilerinden korumak için farklı cetacean grupları için farklı koruyucu cihazlar geliştirilmiştir: örneğin, mavi bir balina ciltteki ultraviyole emici pigmentlerin içeriğini artırabilir (“güneşlenmek”) ); sperm balinası gibi diğerleri oksijen radikallerine karşı bir savunma olarak özel bir “stres tepkisi” tetikler; finwal gibi diğerleri her iki yöntemi de kullanır. Soğuk suda, balinalar ciltlerinin altındaki kalın bir yağ tabakası sayesinde vücut sıcaklığını korur. Bu tabaka iç organları hipotermiden korur.

Balinaların, yunuslar gibi, zaman zaman nefes almak için yüzeye çıkması gerektiğinden, beyinlerinin sadece yarısı belirli bir zamanda uyuyabilir.

Balina avcılığı

Balina avcılığı MS birinci binyılın sonundan beri devam etmektedir. Balina avcılığının amacı, öncelikle yakıt ve değerli endüstriyel hammaddeler olarak hizmet eden balina ekstraksiyonuydu. Balinaların et uğruna çıkarılması (balina) sadece 20. yüzyılın ikinci yarısında önemli bir rol oynamaya başladı (balina, özellikle sosis yapmak için kullanıldı). Bir balina kemiği de değerliydi, balinaların karaciğerinden A vitamini elde edildi, hormonlar, özellikle insülin, bezlerden ve beyinden alındı.

Yoğun balina avcılığı sonunda sayılarında güçlü bir azalmaya yol açtı ve 1931'de büyüklüğünü sınırlamak için ilk uluslararası adımlar atıldı. 1982 yılında, deniz memelileri için av üzerinde bir moratoryum tanıtıldı. Şu anda, bazı ülkeler bilimsel amaçlar ve yerli halkların ihtiyaçlarını karşılamak da dahil olmak üzere balinaların avlanmasını sınırlamaya devam ediyor.