Abu Bakr Siddiq İndir

Ahmad Lutfiy Qozonchi - Abu Bakr Siddiq

Aziz o‘quvchi, ushbu mo‘jazgina risolada siz olam - olam ma'nolarga boy bo‘lgan tarixdan voqif bo‘lasiz. Chunki. U zotning qisqagina xalifalik muddatlarida nechog‘lik ulkan ishlarni amalga oshirganlarini risolamizni o‘qigach shohidi bo‘lasiz. Hidoyat va tavfiq Allohdandir.


Muqadima

Iymon sohibi satın alma barchamizning eng avvalgi niyatimiz va maqsadimizdir. Bu maqsad bizni bevosita dinni chuqurroq o‘rganishga, sahobalar hayoti bilan tanishishga ro‘baro ‘qiladi. Muhammed Mustafo (s.a.v.) ning do‘stlari, zamondoshlari diqqatimizni tortadi. Ularning ba’zilarining ismi bizga tanish, qaysi ma’nodaki, hadis va rivoyatlarda ularning nomlarini uchratganmiz. Rasululloh (s.a.v.) ning do‘stlari deganda, avvalo yodga olinadigan zot bu hazrat Ebu Bekir roziyallohu anhudir. Ular Xotamul anbiyoi val mursalin bo paylmish payg‘ambarimizning sevimli va eng vafoli birodarlaridir. Bu birodarlik nubuvvat vazifasi topshirilmasdan bir necha yil avval, juda samimiy o‘lchovlar ichida boshlanib, vafo va sevgining eng go‘zal namunalari ila davom etgandir. Bu ikki birodarlardan birining eng mashhur laqabi «al — Amin» (ishonchli inson) dir, ikkinchisiniki esa «as —Siddiq» dir, ya’ni eng to‘g‘ri, rostgo‘y inson ...

Hz. Ebu Bekir (r.a.) ning ishonchli ekanlığı shu darajadaki, Muhtaram Rasulimiz (s.a.v.) «Erkekler Allohning Payg‘ambariman» deganlarida hazrat Ebu Bekir (r.a.) hech ikkilanmasdan "ishonaman" deya olgan. «Agar payg‘ambar bo‘lsang buni isbotla!», Deyish huquqidan foydalanmagan ikki ahamiyatli zotdan içerir.

Payg‘ambarimiz (sa.v.) ni eng yaxshi bilgan, insonlarga Uni yaxshi tanita olgan büyük insonlar boshida shu shaxs turadi.
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) ni eng yaxshi tanigan, boshqalarga nasib qilmagan ko‘pgina xotiralarga ega bu qimmatli insondan jambon, afsuski juda kam xotiraga egamiz.
Taqdir bitigi, Rasululloh (s.a.v.) ni yonlarida bo‘lgan, hayoti davomido eng yaqin do‘st bo‘lish sharafiga erishgan insonni, «Birinchi xalifa» qilib tayinlagan. Cephane, Alloh taoloning qismati buyuk xalifaga ikki yil, uch oy, kun hayot in qilib, yani O'z huzuriga chaqirgan.

Islom tarixi va hadis kitoblari bu ikki yillik davr haqida ham, hazret Ebu Bekir (r.a.) ning shaxsi haqida ham bizni qoniqtiradigan darajada yetarli maðlumot bermaydi. Bu davrda Musaylama, Tulayha, Sajoh ... kabi payg'ambarlik da'vosini qilgan yolg'onchilarga qarshi janglar, Bizans va Eron bilan bo'lgan urushlar, Hazrat Abu Bakr (ra) ning Madinada qilgan ishlari, insonlarga nisbatan harakatlari ila bog ' liq ma'lumotlar afsuski yetarli emas.

Ushbu kitobni tayyorlash jarayonida imkon qadar sahih hadis va rivoyatlarga sevinç ajratishga harakat qilib, haqiqiy hayot bilan unchalik aloqador bo‘lmagan rivoyatlardan uzoqlashdik.

Masalan, hazret Ebu Bekir (r.a.) ning «Allohim, qiyomat kuni meni jahannamingga qo‘y, vujudimni shu daraja kattalashtirki, toki jahannamda mendan boshqa hech bir kishiga sevinç qolmasin» degan rivoyat keltiriladi. Bu sozlar hazret Ebu Bekir (r.a.) ning marhamatiga ishoradir albatta va bu orqali insonlar sevgisiga dalolat qilgan bir iymon sohibi ekanligini ta’kidlaydi. Biroq rivoyatning haqiqat ekanligiga yetarli isbot yo‘q. Shunday bo‘lsa-da, aytishim lozimki, aziz birodarim, hazret Ebu Bekir (r.a.) ning bu so‘zlari bir majoziy ifodadir. Maksad o jazining jahannamga kirishi emas. Eklemsiz jahannamdan ozod qilinishini, kechirilishini tilashdir. Bu ehson istagi hazreti Ebu Bekir (r.a.) tarafidan shunday tilga olingan, mumkin deyishimiz.

Alloh taoloning kitobidan keltirilgan suralarga esa so‘zsiz ishonamiz. Jumladan, Baqara surasi 201-oyatida shunday deyilgan: «Yana shundaylari ham borki, ular: Ey, Rabbimiz, bizga bu dunyoda ham yaxshilik ato etgin, oxiratda ham yaxshilik (ato etgin) va bizni do‘zax azobidan asragin, - deydilar».