Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland İndir

3.0 de-DE

23 Mayıs 1949 tarihli Federal Almanya Cumhuriyeti Temel Yasası (konuşma dilinde aynı zamanda Alman Temel Yasası; genel olarak kısaltılmış GG, daha nadiren de GrundG), Almanya anayasasıdır.

Eylül 1948'den Haziran 1949'a kadar Bonn'da toplanan Parlamento Konseyi, üç Batılı işgalci güç adına Temel Yasayı hazırladı ve onayladı. Bavyera bölgesi hariç, üç batı bölgesindeki tüm Alman eyalet parlamentoları tarafından kabul edildi. Bu nedenle referandum yapılmadı. Bu ve "anayasa" olarak tanımlanmadan vazgeçilmesi, Anayasa'nın ve onunla kurulan Federal Almanya Cumhuriyeti'nin geçici karakterini vurgulamalıdır. Parlamenter Konsey, Alman İmparatorluğu'nun devam ettiği ve bu nedenle tüm eyalet için yeni bir anayasanın ancak tüm Almanlar veya seçilmiş temsilcileri tarafından kabul edilebileceği görüşündeydi. Sovyet işgal bölgesindeki (SBZ) ve Saarland'daki Almanların katılımı engellendiği için, bir geçiş dönemi için "Batı Almanya'nın geçici kısmi anayasası" olarak bir "Temel Yasa" oluşturulacaktı: Orijinal başlangıç, Alman halkının ulusal ve devlet birliği iradesini yükseltti ortaya çıktı. Saarland 1 Ocak 1957'de Federal Cumhuriyet'in bir parçası oldu ve bu nedenle Temel Yasanın kapsamına girdi. 3 Ekim 1990'da Almanya'nın yeniden birleşmesiyle, tüm Alman halkının anayasası haline geldi (→ önsöz).

Temel Kanun, ülkenin siyasi varoluş biçimi hakkında temel bir karar vererek başlangıçtan itibaren maddi bir anayasal kavramın kriterlerini yerine getirir: demokrasi, cumhuriyet, refah devleti, federal devlet ve hukukun üstünlüğünün temel ilkeleri. Bu temel kararların yanı sıra devlet teşkilatını düzenler, bireysel özgürlükleri güvence altına alır ve objektif bir değerler sistemi kurar.

Nasyonal Sosyalist adaletsizlik devletinin deneyimleri nedeniyle, Temel Kanun'da yer alan temel haklar özel bir önem taşımaktadır. Tüm devlet otoritesini doğrudan uygulanabilir yasa olarak bağlarlar (Madde 1 paragraf 3). Kurucu tanımlarının bir sonucu olarak, temel haklar sadece devletin hedefleri değildir; daha ziyade, kural olarak, bunları kullanmak için yargı makamına ihtiyaç yoktur ve yasama, yürütme gücü ve yargı yetkisi bunlara bağlıdır. Buradan, temel hakların öncelikle vatandaşın devlete karşı savunma hakları olarak anlaşılması gerektiği ve aynı zamanda hukukun tüm alanları için temel bir anayasal karar olan nesnel bir değerler sistemini içerdiği ilkesi çıkar. Devletin oluşturduğu toplumun sosyal ve politik yapısı bu şekilde anayasal olarak kurulur.

Bağımsız bir anayasal organ olarak Federal Anayasa Mahkemesi, temel hakların, siyasi ve devlet-örgütsel sistemin işlevini korur ve daha da geliştirir. Federal Almanya Cumhuriyeti Temel Yasası, mevcut haliyle, kalıcı ve meşrulaştırılmış bir eyalet anayasasını şart koşmaktadır. Sadece yeni bir anayasayı kabul eden insanlar tarafından değiştirilebilir