عبقرية عمر بن الخطاب للعقاد (بدون انترنت) İndir

İslam tarihi, büyük olaylarını iyiliklerinden yayılan ve insanlara fayda sağlayan ışık mektuplarıyla yazan büyük adamlarla doludur, bu yüzden onlar erkeğin ölümsüzlüğünü hak etmişlerdir. Bunlardan Peygamberimizin kıdemli sahabelerinden Ömer bin El Hattab ve Halife Al-Reşid El-Adil'in İslam'a girişi hayatında önemli bir dönüm noktası oldu. Güçlü kişiliğe sahip, hakikati talep eden kararlı bir adam olarak göründüğü yerde, Tanrı onunla birlikte İslam'a değer verdi ve Cehiliyye'nin adaletsizliğine karşı Müslüman kardeşlerinin desteğiydi. Çocuklarının çıkarlarını da merhametsiz olmayan bir adaletle gözetir. Bu kitap, Omar'ın kişiliğinin ve psikolojik mizacının yönlerini inceleyen ve bu dahi kişiliğini daha iyi anlamak için kişiliğinin anahtarlarını belirleyen bir çalışmadır.



kitabın içeriği:


Sunmak
dahi
Mükemmel bir adam
Nitelikleri
Kişiliğinin anahtarı
İslam'a dönüşü
Omar ve İslam Devleti
Omar ve modern hükümet
Ömer ve Peygamber
Ömer ve Sahabeler
Omar kültürü
Omar evde
Anahat resmi



Yazar hakkında:


Abbas Mahmoud Al-Akkad: Büyük bir yazar, şair, filozof, politikacı, tarihçi, gazeteci ve edebiyat mihrabının bir keşişi. Dünyayı edebiyatıyla doldurarak ünü tanındı ve modern Arap edebiyatında benzersiz bir durumu temsil etti ve burada eşsiz bir konuma ulaştı.

Abbas Mahmoud Al-Akkad, 1889 yılında Asvan Valiliği'nde doğdu ve babası Kayıtlar Departmanının basit bir çalışanıydı. Al-Akkad, temel sertifikayı almaktan memnundu, ancak okumayı kucakladı ve kendi kendine yetiştirdi. Kütüphanesinin otuz binden fazla kitap içerdiği yer. Al-Akkad birçok devlet görevinde çalıştı, ancak hükümet işlerinden nefret ediyor ve onu edebiyatı için bir hapishane olarak görüyordu. Bu nedenle katıldığı hiçbir işte uzun süre devam etmedi. Gazetecilik işine git. "Al-Dustour" gazetesinin yanı sıra "Al-Dhiya" gazetesinde çalıştı ve dönemin en ünlü gazete ve dergilerinde yazdı. Al-Aqqad hayatını edebiyata verdi. Evlenmedi ama "Sarah" romanında ikisinin ölümsüzleştirdiği aşk hikayeleri yaşadı.

Akkad çok onurlandırıldı; Kahire'deki "Arapça Dil Akademisi" üyeliğini aldı ve Şam ve Bağdat'taki "Arap Dili Akademisi" muhabirinin bir üyesiydi ve "Sanatta Devlet Başarı Ödülü" nü verdi, ancak Kahire Üniversitesi'nden "fahri doktora yapmayı reddettiği" için almayı reddetti.

Akkad bir savaşçıydı ve birçok savaşta yer aldı; Edebiyatta en büyük şair ve yazarlarla çatıştı ve “Divan ve Edebiyat” adlı kitabında şairlerin Emiri Ahmed Shawqi ile kendisi arasında bir savaş yaşandı. Ayrıca "Abdülkadir El Mazni" ve "Abdül-Rahman Şukri" ile birlikte "Divan Okulu" nu kurdu; Hayal gücünün ve şiirsel imgenin yenilenmesi ve şiirsel yapıda organik birliğin bağlılığı çağrısında bulundu. “Mustafa Sadiq Al-Rafi'i” gibi birçok yazar ve şaire de saldırdı. Ayrıca “Taha Hüseyin”, “Zaki Mübarek”, “Mustafa Cevad” ve “Bint el-Şati” ile entelektüel çatışmalar yaşadı.

Al-Akkad, siyasi yaşam alanına güçlü bir şekilde katıldı. El Vafd partisine katıldı ve cesurca "Saad Zaghloul" u savundu, ancak MS 1933'te "Mustafa al-Nahas" ile bir anlaşmazlık sonucu partiden istifa etti. Ve kral, anayasayı hazırlarken saldırdı. 1936 Antlaşması'na itiraz ettiği için dokuz ay hapis yattı. Ayrıca tiranlıkla, diktatörlükle, faşizmle ve Nazizmle de savaştı.

Kitapları sayısız ve hatta yüz numara oldu ve en ünlüleri arasında sayılması zor birçok makalenin yanı sıra dahiler ve yalnız bir hikayesi var.

1964'te vefat etti, devasa bir miras ve halefleri için boş bir platform bıraktı.